Laat m'in u blijven, groeien, bloeien

 Een lied van J.J.L. ten Kate, de 19de eeuwse dominee-dichter bij uitstek. En dichten kon hij! Misschien ging het hem iets te gemakkelijk af. Het ronkt nogal. Vaak geciteerd is het spotvers van Fred. van Eeden over dominee Ten Kate:

Maar Goddank! zingt nu cantaten ...

Daar komt J.J.L. ten Kate!

Dankt den Heer met snarenspel

Voor Ten Kate J.J.L.

Dat is scheppen, dat is dichten,

Loven, lieven, steunen, stichten ...

Zing, ten Kate! zing uw lied!

God vergeet zijn dichter niet!

Dit lied echter blijft overeind, vind ik. Het telt in het origineel 6 coupletten. In zijn verzamelde gedichten zelfs 7 (slotvers). Het stond (6 coupletten) in de Vervolgbundel van de Evangelische gezangen (1866). Het liedboek behield er slechts 4 (zo ook reeds de Hervormde Bundel 1938). Hieronder het complete gedicht, met weggelaten strofen schuin gedrukt. Het is een persoonlijke verwerking van Johannes 15, 1-8. Dat is wel duidelijk, denk ik. Zoals gezegd: persoonlijk, maar wel geslaagd.

1 Laat m’ in U blijven, groeien, bloeien,
O Heiland, die de wijnstok zijt!
Uw kracht moet in mij overvloeien,
Of ’k ben en wis verderf gewijd;
Doorstroom, beziel en zegen mij,
Opdat ik waarlijk vruchtbaar zij.

2 Wat vruchten zal de landman plukken,
Die blaadren, maar geen bloesems ziet?
Leer mij de zelfzucht onderdrukken,
Die niet dan wilde loten schiet!
Des landmans wijsheid snijd’ en snoei’,
Opdat de druif te voller bloei’.

3 Ik kan mij zelf geen wasdom geven:
Niets kan ik zonder U, o Heer!
In uw gemeenschap kiemt er leven
En levensvolheid meer en meer!
Uw Geest zij in mij uitgestort;
De rank, die U ontvalt, verdort.

4 Daarom herhaal het duizendwerven,
Herhaal het, Heer! van uur tot uur:
„Die zich aan Mij niet houdt zal sterven,
De doode ranken zijn voor ’t vuur.”
Geef dat ik naauwer m’ aan U bind,
Hoe zwakker ik mij zelven vind.

5 Neen, Heer! ik wil van U niet scheiden,
’k Blijf d’ uw’ altijd! blijf Gij de mijn’!
Uw liefde moet alom mij leiden,
Uw leven moet mijn leven zijn,
Uw licht moet schijnen in mijn huis:
Bij kruis naar kracht, en kracht naar kruis.

6 Dan blijft mijn ziel voor U gewonnen,
Dan wint mijn ziel door U in kracht!
Het werk, in needrigheid begonnen,
Wordt dan in heerlijkheid volbragt!
Wat in de windslen sliep, ontbot,
En komt in ’t licht, en rijpt voor God.

7 Welaan, mijn Heiland! Blijf mij dragen!
Leer mij de winterkou doorstaan!
En breek'*, na dorre lentedagen,
een volgeladen zomer aan!
Dan werp ik mee, voor de oogst van 't graf,
Aan 's Vaders voet mijn vruchten af!

* = aanvoegende wijs: 'Breke aan' > Laat aanbreken