De kracht van een lied - De kracht van het zingen

Uit een interview met ds. Wuister in Woord & Dienst (2001)

‘Ik zie een poort wijd open staan…’ Ds. Wuister: “Velen zingen dit lied graag. Het blijkt ze iets te doen. Ze beleven er een existentiële geloofservaring in. In mijn pastoraat zei ik vaak: ‘Probeer eens terug te denken aan een psalm- of gezangversje dat je vroeger geleerd hebt en zing dat dan.’ Een jonge moeder van wie een borst afgezet was, lag ernstig ziek op bed toen ze haar dochtertje beneden dit lied hoorde zingen. “t Scheepken onder Jezus’ hoede’ Ze zei later: ‘Die kleuterjuf heeft de hemel verdiend door haar dit te leren.’
Het is een archetypisch, maar ook bijbels lied. Het Hebreeuwse woordje voor ‘schip’ ‘ania’, is verwant met een woord voor ‘lk’, ‘ani’. Je vertrouwt je ‘Ik’ toe aan de hoede van Jezus, je bent een schipper naast God.
Hetzelfde is het geval met ‘Vaste rots van mijn behoud.’ ‘Rots’ is een bijbels woord voor
God. Een Joodse schilderes, door Smelik van deportatie gered, vertelde me eens dat ze alleen nog maar rotsen kon schilderen. Het beeld van de rost staat voor vastheid, voor duurzame trouw. We spreken ook over een rotsvast geloof ; tot een rots kun je ook je toevlucht nemen. In Psalm 27 staat: ‘Hij plaatst mij hoog op een rots. En nu heft mijn hoofd zich op; boven mijn vijanden rondom mij’

“Onder meer in de Russisch-orthodoxe Kerk mogen gebeden en liederen niet gewijzigd worden, je zou daarmee de kosmische verbondenheid met de engelen, de cherubijnen en serafijnen verbreken. Ook in chassidische verhalen komen rebbes nog wel eens terug uit de hemel met een … lied. Inspiratie.
Componisten en eigenlijk alle kunstenaars zijn in onze tijd nog de enig overgebleven gelovigen Ze geloven nog in inspiratie, daar moeten zij het van hebben. De kerkgangers, de theologen voorop; geloven daar niet meer in. ‘Aman’, ‘kunstenaar’ in het Hebreeuws, is afgeleid van een werkwoord dat ‘geloven, vertrouwen betekent

Wat is zingen eigenlijk?
“Van de heilige teksten in het Hebreeuws staan er alleen de medeklinkers, door er
klinkers aan toe te voegen n kun je het uitspreken. Die medeklinkers zijn de lichamen.
die klinkers zijn de geest, die gaan de tekst bezielen. Door te zingen wordt je ‘nesjama”, je
ziel gewekt. Je wordt opgewekt. Je kunt in de kerk ook vaak zien dat de b1ikken, de ogen van de mensen anders gaan staan: er komt vreugde en licht. Je herkent je wezen en bestemming weer. Een goede melodie, heft je op tot God. In feite is neuriën al genoeg.

Het verhaal wil dat David zijn harp snachts voor het open venster hing. Dan woei de noordenwind erdoorheen. Zo werd hij geïnspireerd tot zijn psalmen. Volgens de traditie kwamen die melodieën bij aartsvader Jakob vandaan. die deze zong toen hij de schapen van zijn oom Nabab hoedde. Door de wind meegenomen, kwamen ze. bij David terecht. Maar niet allemaal. De Lubavitscher rebbes wisten van weggewaaide melodieën, die je nu nog op kunt vangen: the answer is blowing in the Wind...